Last Updated on 20 januari 2015 by Pieter Thysen
Epilepsie is een aandoening die zich uit in de vorm van aanvallen die veroorzaakt worden door een kortsluiting in de hersenen. Men spreekt van (een vorm van) epilepsie wanneer er een ongecontroleerde prikkeling in de hersenen plaatsvindt.
Hoe herkennen?
Epilepsie uit zich in veel verschillende vormen. Wat alle vormen gemeen hebben is een tijdelijke verandering- of verlies van bewustzijn, met vaak ook het verlies van controle over bepaalde spieren. Soms kan iemand met epilepsie zijn aanval aan voelen komen.
Eerste hulp
Bij een slachtoffer met een epilepsieaanval is het niet altijd nodig om gespecialiseerde hulp te raadplegen. Doe dit wel als: niemand uit de omgeving het slachtoffer kent, niemand uit de omgeving vertrouwd is met een epilepsie-aanval, het slachtoffer bewusteloos blijft na de aanval, de aanval langer dan vijf minuten duurt, er telkens opnieuw een grote aanval begint (status epilepticus), het gaat om de eerste epileptische aanval van het slachtoffer, het slachtoffer onder de invloed is van alcohol of drugs, de aanval gepaard gaat met hoge koorts of het slachtoffer ernstige letsels oploopt tijdens de aanval.
Registreer de kenmerken van de aanval (tijdsduur en reacties van het slachtoffer) en probeer te weten te komen of het slachtoffer een voorgeschiedenis heeft van epilepsie.
Tijdens een aanval is het belangrijkste dat de patiënt beschermd wordt tegen verder letsel: verwijder dus voorwerpen waaraan het slachtoffer zich kan kwetsen. Indien je potentieel gevaarlijke voorwerpen niet kan verwijderen, verplaats het slachtoffer dan naar een veilige omgeving. Leg tijdens de schokkende fase een kussen onder het hoofd van het slachtoffer. Als de patiënt verslapt kan hij of zij instabiele zijligging worden gelegd.
Sommige patiënten bijten tijdens een aanval op tong, wang of lippen. Dit is in het algemeen niet te voorkomen. Pogingen om iets tussen de tanden te stoppen leveren risico van gebitsbeschadiging of verstikking op. Verwondingen door beten genezen meestal snel zodat ingrijpen niet noodzakelijk is. Stop dus niets in de mond van het slachtoffer, zeker je vinger niet.
Als het slachtoffer na de schokkende fase bewusteloos blijft, controleer dan de ademhaling en zorg voor een vrije luchtweg. Een bewusteloos, maar normaal ademend slachtoffer, leg je in stabiele zijligging. Indien iemand na een aanval niet tot bewustzijn komt is het nodig een ambulance te laten komen, in andere gevallen meestal niet.
Zorg dat het slachtoffer in een rustige omgeving kan bijkomen. Zorg voor het comfort van het slachtoffer (opfrissen, omkleden, …) Na een aanval wordt een patiënt aangeraden enige tijd rustig aan te doen en veel te drinken. Drinken kan pas wanneer de patiënt weer volledig bij bewustzijn is en hij het zelfstandig tot zich kan nemen.
